بدون عنوان

روزهای خوبی رو پشت سر گذاشتم و میزارم ولی فکر رفتن همسری به قلبم فشار میاره.

وقتی همسری خونه ست ، گل پسرم حتی یک لحظه رو هم از دست نمیده و مدام هم به من یادآوری

میکنه چون بابایی نبود دلم براش تنگ شده و بود الان میخوام کنارش باشم.........

پنج شنبه و جمعه رفتیم کوه خونه خواهرشوهری و حساااابی به هرسه مون خوش گذشت و البته

دیدن یک پدیده شگفت انگیز و ترسناک شب جمعه کلی من رو ترسوند و حس کنجکاوی پسرم

رو تحریک کرد.

جزوه های دانشگاه ابراز دلتنگی میکنن برای من ولی چه سود که من فرصتی برای محبت کردن به

اونها ندارم .........

همسری امروز رفته تهران ، صبح توی شرکتشون جلسه ست و بعد از ظهر هم ستاد . بی انصاف ها

یک روزمون رو از ما گرفتن . برای ما ثانیه ای غنیمته . برای چهارشنبه هم احتمالا بلیط دارن و .......

خدایا شکرت

شکرت برای تمام داشته ها و نداشته هامون

شکرت برای وجود همسرم و نازنین پسرم

شکرت برای زندگی و زنده بودنم